Κυριακή 10 Απριλίου 2011

ένα μόνο δε μου δίνει το Όνειρο . Το όριο.






Φυσικά και ονειρεύομαι .
Ζει κανείς μόνο μ έναν ξερό μισθό ;

Πόσο συχνά;
Κάθε που εγκαταλείπουν συχνότατα όλοι.

Επηρεάζουν τους απόντες τα όνειρά σας;
Βέβαια. Το ξανασκέφτονται καλά
και μάλλον μετανιώνουν οριστικά τους όλοι.

Είναι ελευθέρα η είσοδος;
'Οχι εντελώς. Ζητάω την αδεια του ονείρου
πριν ελπίσω. Μου την δίνει εν γένει
μαζί με κάποιες οδηγίες αυστηρές.

Να πιστέψω δίχως ν αγγίξω
να μη μιλήσω διόλου στον καπνό
γιατί είναι υπνοβάτης και θα πέσει μόνο διά του βλέμματος
ν αφήσω το αίτημά μου στην κρεμάστρα
ό,τι μου δοθεί να το δεχτώ κι ας μην έχει καμία ομοιότητα μ αυτό που ζωγραφίζει η έκκλησή μου 

-θα την επανέβρει μόλις ξαναχαθεί..

'Ενα μόνο δε μου δίνει τ όνειρο.
Το όριο.
Ως πού να κινδυνέψω. 

Γιατί τότε πια δεν θα ήταν 'Ονειρο ..
Θα ήταν γεράματα.





Κική Δημουλά..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου