"Ας φρόντιζαν.."

 

Κατήντησα σχεδόν ἀνέστιος καί πένης.

Αὐτή ἡ μοιραία πόλις, ἡ Αντιόχεια

όλα τά χρήματα μου τά ‘φαγε:

αυτή ἡ μοιραία μέ τόν δαπανηρό της βίο.

Ἀλλά εἶμαι νέος καί μέ ὑγείαν ἀρίστην.

Κάτοχος τῆς ἑλληνικής θαυμάσιος

(ξέρω και παραξέρω Ἀριστοτέλη, Πλάτωνα∙

τί ρήτορας, τί ποιητάς, τί ὅ,τι κι ἄν πεῖς).

Ἀπό στρατιωτικά ἔχω μιάν ἰδέα,

κ’ ἔχω φιλίες μέ ἀρχηγούς τῶν μισθοφόρων.

Εἶμαι μπασμένος καμπόσο καί στά διοικητικά.

Στην Ἀλεξάνδρεια ἔμεινα ἕξι μήνες, πέρσι∙

κάπως γνωρίζω (κ’ εἶναι τοῦτο χρήσιμον) τά ἐκεῖ:

τοῦ Κακεργέτη βλέψεις καί παληανθρωπιές, καί τά λοιπά.

Ὅθεν φρονῶ πώς εἶμαι στά γεμάτα

ἐνδεδειγμένος γιά νά ὑπηρετήσω αὐτήν τήν χώρα,

τήν προσφιλῆ πατρίδα μου Συρία.

Σ’ ὅ,τι δουλειά μέ βάλουν θά πασχίσωνά εἶμαι στήν χώρα ὠφέλιμος.
Αὐτή εἶν’ ἡ πρόθεσίς μου.

Ἄν πάλι μ’ ἐμποδίσουνε μέ τά συστήματά τους –

τούς ξέρουμε τούς προκομένους: νά τά λέμε τώρα;

ἄν μ’ ἐμποδίσουνε, τί φταίω ἐγώ.

Θ’ ἀπευθυνθῶ πρός τόν Ζαβίνα πρῶτα,

κι ἄν ὁ μωρός αὐτός δέν μ’ ἐκτιμήσει,

θά πάγω στόν ἀντίπαλό του, τον Γρυπό.

Κι ἄν ὁ ἠλίθιος κι αὐτός δέν μέ προσλάβει,

πηγαίνω παρευθύς στόν ‘Υρκανό.

Θά μέ θελήσει πάντως ἕνας ἀπ’ τους τρεῖς.

William Steig
 [από την εικονογράφηση του "άκου ανθρωπάκο"]

Κ’ εἶν’ ἡ συνείδησίς μου ἥσυχη

γιά τό ἀψήφιστο τῆς ἐκλογῆς.

Βλάπτουν κ’ οἱ τρεῖς τους τήν Συρία τό ἴδιο.

Ἀλλά, κατεστραμμένος ἄνθρωπος, τί φταίω ἐγώ.

Ζητῶ ὁ ταλαίπωρος να μπαλωθῶ.

Ἀς φρόντιζαν οἱ κραταιοί θεοί

να δημιουργούσαν ἕναν τέταρτο καλό.

Μετά χαρᾶς θά πήγαινα μ’ αὐτόν.

[Κωνσταντίνος Καβάφης , Αντιόχεια 1930]

Τα ίχνη του λύγκα *

Βράδιασε.
Μπορώ να βγω χωρίς φόβο.
Τη νύχτα έχεις την αίσθηση πως ό,τι συμβαίνει το ζεις σε όνειρο. Περπατάω χωρίς να δίνω σημασία στα φανάρια και μπαίνω στο πρώτο μπαρ που βρίσκω μπροστά μου.
Κάθομαι σ’ ένα σκαμπό και παραγγέλνω μπίρα. Κάποιος μοναχικός θαμώνας έρχεται και κάθεται
δίπλα μου. Προσπαθεί να μου πιάσει συζήτηση.

— Πώς και μόνος; Έφυγαν οι φίλοι σου για διακοπές;

— Δεν έχω φίλους.

— Τι δουλειά κάνεις;

— Δεν δουλεύω.

— Τι ομάδα είσαι;

— Δεν συμπαθώ το ποδόσφαιρο.

— Τι αυτοκίνητο έχεις;

— Δεν συμπαθώ τα αυτοκίνητα.

— Εκκλησία πας;

— Δεν συμπαθώ τις θρησκείες.

— Τι θα ψηφίσεις στις εκλογές;

— Δεν ψηφίζω.

Ευτυχώς με βρίσκει βαρετό συνομιλητή και φεύγει. Παρατηρώ τους  συμπότες μου. Δυστυχισμένοι άνθρωποι που προσποιούνται τους χαρούμενους, γιατί φοβούνται να παραδεχτούν τη δυστυχία τους. Οι ώρες περνούν και τα μπουκάλια αδειάζουν. Ο κόσμος αραιώνει. Κάνω νόημα στον μπάρμαν.

— Άλλη μια μπίρα.

— Θα σε πειράξει.

— Άλλα πράγματα με πειράζουν περισσότερο.

— Ποια είναι αυτά τα άλλα πράγματα;

— Δεν πρόκειται να καταλάβεις.

— Γιατί δεν πας να κοιμηθείς;

— Δεν μπορώ να κοιμηθώ.

— Γιατί πίνεις τόσο πολύ;

— Γιατί πονάω.

Η ώρα πήγε τέσσερις και το μαγαζί πρέπει να κλείσει. Βγαίνω έξω και περπατάω μέχρι να εξαντληθώ. Ξημέρωσε. Ώρα να πέσω για ύπνο. Όταν ξυπνάς από εφιάλτες στο φως της μέρας, φοβάσαι λιγότερο.

Νίκος Σουβατζής

από τη συλλογή διηγημάτων "Αναχώρηση" 

[* Ο λύγκας ανήκει στην οικογένεια των αιλουροειδών και συγγενεύει με την αγριόγατα. Είναι πλάσμα νυκτόβιο και μοναχικό, αθέατο για τους περισσότερους ανθρώπους.
Τα τελευταία χρόνια  εντοπίζονται ελάχιστα ίχνη του.]










Το βιβλίο του Ν. Σουβατζή, παρουσιάζεται την Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015 στις 7 το απόγευμα, στο cafe-βιβλιοπωλείο   Λ ο κ ο μ ο τ ί β α ,    Σολωμού και Μπόταση στα Εξάρχεια

Ιαβέρης: “Είμαστε μια χώρα ηλιθίων…”

1) Ξέρετε με πόσα χιλιόμετρα έπεσε πάνω στην κολώνα της μπασκέτας ο μπασκετμπολίστας Μπόμπαν Γιάνκοβιτς; Ε; Με τέσσερα (4) χιλιόμετρα την ώρα. Και έμεινε ανάπηρος, παραπληγικός. Όταν λοιπόν το παιδί σας στέκεται λυμένο και όρθιο ανάμεσα στα δύο μπροστινά καθίσματα και φρενάρετε ή τρακάρετε με περισσότερα από 4 χ.α.ω., ξέρετε τί είναι πιθανό να γίνει; Και πόσο συχνά πάτε με 4 χ.α.ω.; Και πόσο συχνά ο απέναντί σας πάει επίσης με 4 χ.α.ω.;

2) Όταν ένα ΙΧ κινείται με 50 χ.α.ω. και τρακάρει σε σταθερό σημείο (κολώνα) ξέρετε με πόση δύναμη θα σκάσει ο επιβάτης που δε φοράει ζώνη στο ταμπλώ; Με δύναμη 3 τόνων. Μπορείτε εσείς να σηκώσετε 3 τόνους; Ο Πύρρος Δήμας σηκώνει κάπου 240 κιλά... Είμαστε λοιπόν τόσο ηλίθιοι; Ναι είμαστε. Αλλά αν ρωτήσεις γύρω σου, όλοι πιστεύουν ότι ξέρουν να "οδηγάνε". Ρε δεν πάμε στο διάολο, λέω εγώ .

3) Όταν οι πίσω επιβάτες δε φοράνε ζώνη ασφαλείας (αλήθεια πόσοι από τους πίσω επιβάτες φοράνε ζώνη); ξέρετε με πόση δύναμη θα σκάσουν πάνω στους μπροστινούς;
Τα ίδια, με 3 τόνους. Ε, λοιπόν τί νόημα έχει να φοράει ο μπροστινός επιβάτης ζώνη ασφαλείας, άμα δε φοράει ο πίσω;

4) Όταν η μαμά κρατάει το αγγελούδι της στην αγκαλιά, καθισμένη στο μπροστινό κάθισμα, ξέρετε με πόση δύναμη θα το συνθλίψει πάνω στο ταμπλό, αν γίνει ατύχημα με μόλις 50 χ.α.ω.;
Ε, τώρα πια ξέρετε. Με 3 τόνους. Θα βάζατε το παιδί σας να το συνθλίψει ένα φορτηγό 3 τόνων; Οχι; Ε, γιατί το κρατάτε στην αγκαλιά; Και μή μου πείτε ότι θα το συγκρατήσετε...

5) Λέει ο Έλληνας που τα ξέρει... όλα: "Αμα δε φοράω κράνος, βλέπω καλύτερα και στο κάτω κάτω μόνο τον εαυτό μου βλάπτω". Αλήθεια; Κλαμένος και μυξωμένος, πέρα από αηδία είσαι και σκέτη τύφλα. Την τύφλα σου δε βλέπεις. Αλλά ας το δούμε και αλλιώς. Αν πηγαίνεις με 80 χ.α.ω και φας τη μέλισσα στη μούρη, δεν είναι πιθανό να προκαλέσεις ατύχημα; Και ποιός θα φταίει τότε; Βλέπεις λοιπόν που το κράνος δεν είναι μόνο "δική σου υπόθεση";

6) Έχετε δει κάποιους πιτσιρικάδες με φτιαγμένα παπιά που έχουν (για μόδα; δεν ξέρω) ημιφορεμένο το κράνος, δηλ. το ακουμπάνε μέχρι το μέτωπο, κάπως σαν την περικεφαλαία του Περικλή; Θα το έχετε δει, δε μπορεί. Το ξέρετε ότι είναι χειρότερο από το να μη φοράνε καθόλου κράνος; Κι αυτό γιατί το ακουμπισμένο σαν περικεφαλαία κράνος σε πιθανή πτώση μπορεί να τραυματίσει τον αυχένα και να είναι αυτό η αιτία που θα αφήσει τον αναβάτη ανάπηρο. Το ίδιο ισχύει και για αυτόν που φοράει μεν το κράνος του αλλά το έχει λυμένο. Άμα είσαι λοιπόν τόσο ανόητος και έχεις το κράνος για περικεφαλαία ή το έχεις λυμένο, καλύτερα χωρίς κράνος, τόνισε ο Ιαβέρης.

7) Ξέρετε ότι πολλοί γονείς προσπαθούν οι ίδιοι (εν αγνοία τους βέβαια) να στείλουν τα παιδιά τους στον τάφο; Δείτε πώς. Πραγματικό γεγονός σε ελληνικό νησί. Ο γιός συλλαμβάνεται μέσα στη νύχτα με μοτοσυκλέτα μεγάλου κυβισμού, χωρίς κράνος και χωρίς δίπλωμα από την αστυνομία. Οι αστυνομικοί παίρνουν μέσα στη νύχτα τηλέφωνο στο σπίτι του νεαρού και ειδοποιούν τους γονείς του. Το επόμενο πρωί πέφτουν από τον πατέρα τηλεφωνιές σε "παράγοντες" του τόπου και η κλήση σβήνεται και το θέμα είναι "λήξαν". Είναι όμως; Σε λίγο καιρό ο νεαρός σκοτώνεται με τη μηχανή χωρίς να φοράει κράνος. Τί έκανε ο πατέρας; Έδωσε το χείριστο παράδειγμα στο γιό του. Με τη στάση του τού είπε: "Δεν είναι κακό να οδηγούμε ενάντια στον ΚΟΚ, αρκεί να είμαστε σε θέση να μην τρώμε πρόστιμο και ποινές". Όταν ο πατέρας επιδεικνύει τη ... δύναμή του σβήνοντας την κλήση του γιού που οδηγεί χωρίς δίπλωμα, του "δείχνει" με ποιόν τρόπο πρέπει να πορεύεται στη ζωή. Γλύφοντας, παρακαλώντας και κοροϊδεύοντας τον ίδιο σου τον εαυτό και τους άλλους. Η παιδεία, επέμεινε ο Ιαβέρης, αποκτάται μέσα από το σπίτι. Το παράδειγμα των γονιών είναι το πιο ισχυρό παράδειγμα. Αλλά οι περισσότεροι γονείς είναι οι ίδιοι κάκιστα παραδείγματα.

8) Τί είναι για την ελληνική πολιτεία πιο κακό; Το να αποπειραθείς να κλέψεις λεφτά από μία τράπεζα ή το να αποπειραθείς να δολοφονήσεις κάποιον; Ε, λοιπόν πιο κακό είναι το πρώτο. Δείτε γιατί:

- Άμα σε πιάσουν να κλέβεις μια τράπεζα, θα πας κατηγορούμενος στα ποινικά δικαστήρια.

- Άμα περάσεις με κόκκινο (άρα στην ουσία άμα αποπειραθείς να σκοτώσεις κάποιον άλλο που περνάει με πράσινο) πληρώνεις πρόστιμο 700 ευρώ.

Κι άμα "τα έχεις τα φράγκα" και πληρώσεις μέσα σε 10 μέρες, σου κάνουν ΕΚΠΤΩΣΗ 50% και πληρώνεις 350 ευρώ.
Άμα πας να κλέψεις λοιπόν, πας φυλακή.
Αμα πας να σκοτώσεις, πληρώνεις και με έκπτωση. Μη γελάτε, εμάς αφορούν αυτά.

9) Αλλά η ελληνική πολιτεία έχει μακρά θητεία στην υποκρισία. Τη μέρα που ψηφιζόταν ο νέος ΚΟΚ, ένα κανάλι την είχε στήσει στην είσοδο του γκαράζ της Βουλής. Σχεδόν κανένας βουλευτής δε φορούσε ζώνη.... Και πήγαιναν να ψηφίζουν για να πάει το πρόστιμο για τη ζώνη στα 350 ευρώ! Με έκπτωση 50%, αν πληρώσεις σε 10 μέρες, βεβαίως....

10) Να πάμε και στην Ελληνική Αστυνομία; Πόσες φορές έχετε δει αστυνομικό να φοράει ζώνη ασφαλείας στο περιπολικό; Μάλλον ποτέ ή σπάνια. Δηλ. αυτός που σου δίνει πρόστιμο για μη χρήση ζώνης είναι ο ίδιος παράνομος. Τί να λέμε τώρα;

11) Ας δούμε όμως και το θέμα της συνήθειας. Κάθε μέρα σκοτώνονται περίπου 3 άνθρωποι από τροχαίο. Πλήρης απάθεια. Το θεωρούμε σαν κάτι φυσικό. Όταν όμως σκοτώθηκαν 21 παιδιά στα Τέμπη, όλοι μιλούσαν για "εθνική τραγωδία". Μα αφού σε 7 μέρες θα έχουμε πάλι συμπληρώσει άλλους 21 νεκρούς σε τροχαία! Κάθε εβδομάδα 21 άνθρωποι (νέοι ως επί το πλείστον) σκοτώνονται στους δρόμους. Αλλά είπαμε, το έχουμε ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ. Μόνο άμα είναι μαζεμένοι σε ένα τροχαίο 21 νεκροί ιδρώνει λίγο τ' αυτί μας. Αλλιώς, χεστήκαμε.

12) Αλλά ας το πάμε και παραπέρα. Πόσοι κάηκαν στις φωτιές της Πελοποννήσου το 2007; 80 άνθρωποι. Και πάλι ο κοιμισμένος στον καναπέ του Έλλην, ξύπνησε από το μόνιμο λήθαργό του και μίλησε για "εθνική τραγωδία". Οι 2.500 νεκροί κάθε χρόνο στα τροχαία τί είναι; Έχει διαφορά ένας άνθρωπος που καίγεται από έναν που σκοτώνεται σε τροχαίο; Για πείτε μου;

Και κλείνει την κουβέντα στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της Ερμούπολης ο Ιαβέρης, ζητώντας να μη χειροκροτήσουμε (γιατί τα χάλια μας δε θέλουν και χειροκρότημα) και ανακοινώνοντάς μας ένα ουσιαστικό και βαρύ σα σίδερο "Καληνύχτα σας".
Ως επίλογο θέλουμε να σας παρουσιάσουμε την καμπάνια της Αυστραλέζικης τηλεόρασης η οποία είναι απο τις πιο σκληρές που έχουμε δει.

Ιαβέρης: “Είμαστε μια χώρα ηλιθίων…”

Ο Τάσος Μαρκουίζος, πιο γνωστός ως Ιαβέρης, έχει ξεκινήσει εδώ και 20 χρόνια μια προσπάθεια να βελτιώσει την οδική συμπεριφορά όλων μας και να ευαισθητοποιήσει όσους περισσότερους συμπολίτες - συνανθρώπους του μπορεί, με μόνο στόχο την μείωση των θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων, τα οποία ξεκληρίζουν καθημερινά Ελληνικές οικογένειες …τις ΔΙΚΕΣ μας οικογένειες.Έχει μοιραστεί με περισσότερους από 500.000 Έλληνες τις γνώσεις, τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες του, δίνοντας ομιλίες (αφιλοκερδώς). Σε μια από αυτές τον συναντήσαμε και εξασφαλίσαμε μαζί του μια συνέντευξη που αξίζει όλοι να διαβάσετε και να έχετε πάντοτε στο μυαλό σας…
Είναι πάρα πολλά τα όσα είπαμε και δυστυχώς είναι λίγος ο χώρος που διαθέτουμε εδώ, οπότε εκτός από τη συνέντευξη σας προτείνω να παρευρεθείτε στο επόμενο σεμινάριο του κου Ιαβέρη όπου πραγματικά μπορεί να αλλάξετε τελείως τον τρόπο σκέψης σας…
Περισσότερα για τα προγραμματισμένα σεμινάρια θα βρείτε εδώ.
Εάν χρειαστείτε περαιτέρω πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μου στο email aria@fe-mail.gr

Ποια θέση έχουμε στην Ευρώπη όσον αφορά στα τροχαία ατυχήματα;
Στην Ευρώπη είμαστε στη πρώτη θέση στα τροχαία όπως νομίζω και σε οτιδήποτε μη καλό. Στον αλκοολισμό, στα ναρκωτικά, στην έλλειψη γνώσης κολύμβησης, στο ντοπάρισμα, στην διατροφή και στην παιδεία πάνω από όλα.

Τι λείπει στην Ελλάδα και δεν έχουμε παιδεία στο δρόμο; Ποιος ευθύνεται;
Δεν έχουμε παιδεία στην Ελλάδα γενικότερα.
Δεν είναι μόνο η οδική. Λείπει η παιδεία του Έλληνα η οποία αποκτάται μέσα από το σπίτι.
Στην Ευρώπη μέσω τηλεοπτικών σποτ για παράδειγμα έβαλαν μέσα σε κάθε σπίτι το σεβασμό και το φόβο για τα ατυχήματα και για το πόσο μπορεί να αλλάξει η ζωή μιας οικογένειας άδικα και ξαφνικά. Παράλληλα ξεκίνησε πρόγραμμα εκπαίδευσης στα σχολεία με μορφωμένους και ευαισθητοποιημένους εκπαιδευτές που επικοινωνούσαν με τα παιδιά, δεν διδάσκανε μάθημα δηλαδή, επικοινωνούσαν με πραγματική φροντίδα όπως στα παιδιά τους. Ταυτόχρονα ξεκίνησαν την επισκευή δρόμων για να συγχωρούν τα μικρά λάθη των ανθρώπων. Τι εννοώ; Όταν έρχεσαι από τη Πάτρα - Κόρινθο και εγώ από το αντίθετο ρεύμα, το λάθος το δικό μου δε το συγχωρεί ο δρόμος και σε σκοτώνω και εσένα μαζί και την οικογένεια σου…
Τέλος, ενίσχυσαν την ευγενή αστυνόμευση με κουλτούρα και έχοντας ως αρχή τους την προστασία και όχι τη κατάχρηση εξουσίας που βλέπουμε εδώ. Αντιγράφοντας τους Σουηδούς, τους Γάλλους, τους Άγγλους θα μπορούσαμε έπειτα από 15 χρόνια ξεκινώντας από τώρα να αρχίσουμε να έχουμε τις πρώτες θετικές μετρήσεις και αποτελέσματα.
Εμείς είμαστε στο Α και άλλες χώρες φτάνουν στο Ω.

Μια εκπομπή στην τηλεόραση με θέματα ασφαλείας θα μείωνε πιστεύετε τον αριθμό των τροχαίων στη χώρα μας;
Θεωρώ το μεγαλύτερο όπλο που υπάρχει τη τηλεόραση. Μιλάς μέσα σε πολλούς ανθρώπους μέσα στα σπίτια τους.


Τα μεγάλα κανάλια γιατί δε δίνουν τη δέουσα προσοχή;
Τα κανάλια δεν είναι κάτι μεγάλο και απρόσωπο. Αποτελούνται από απλούς ανθρώπους καναλάρχες που είναι ανόητοι. Α-ν-ό-η-τ-ο-ι.
Δεν έχουν το νου τους δηλαδή. Ούτε τον εαυτό τους προστατεύουν, κοιτάνε μόνο πως μπορούν να αποκτήσουν περισσότερη τηλεθέαση. Κατά τη γνώμη τους δε πουλάει. Κάνουν λάθος. Δεν αντιλαμβάνονται ότι ένα κανάλι θα μπορούσε να προσφέρει κοινωνικό έργο.

Ποια θα ήταν η πρόταση σας για μείωση των ατυχημάτων; Τηλεοπτικά σποτ θα βοηθούσαν;
Θα έπρεπε όλα τα κανάλια με μια απόφαση του κράτους να παίζουν για πολλά χρόνια σποτάκια πολύ σοκαριστικά σε ώρες υψηλής τηλεθέασης. Να δείχνουν την απόλυτη δυστυχία. Να καταλάβει ο κόσμος για το ύψος της απειλής στην καθημερινότητα του.
Αλλά εδώ έχουμε τους πολιτικούς και τους διάσημους να βγαίνουν στο γυαλί πάντοτε χωρίς ζώνες και χωρίς κράνη για να δίνουν το «καλό» παράδειγμα…

Πώς θα κρίνατε τον μέσο Έλληνα οδηγό με μια λέξη;
Ηλίθιο. Ανόητο. Ζούμε σε μια χώρα ηλιθίων. Ανόητων. Δεν έχουμε νου μέσα στο κεφάλι μας κοινώς. Έχουμε κατά μέσο όρο 8 νεκρούς, 15 ανάπηρους και 100 τραυματίες κάθε μέρα… Και τι κάνουμε; Τίποτα. Πως αλλιώς θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τον Έλληνα;
Όταν όλοι πιστεύουμε πως με 60 klm το αυτοκίνητο μας «κοκαλώνει» γιατί έχει καλά φρένα, ενώ στη πραγματικότητα χρειάζεται 60μ. για να σταματήσει…
Έχουμε γενοκτονία στην άσφαλτο. Πρόκειται για μια μάστιγα που θα κοστίσει πολύ στην Ελλάδα και όλα παραμένουν στάσιμα…


πηγή της ομιλίας :  ο Κλόουν 
και της συνέντευξης :   Εδώ