''Ν.'' Stephen King (μέρος 1ο)

1.Το γράμμα

28 Μαϊου 2008

Αγαπητέ Τσάρλι,

Μοιάζει παράξενο και συγχρόνως απόλυτα φυσικό να σε λέω έτσι, παρόλο που την τελευταία φορά που σε είδα είχα σχεδόν τη μισή ηλικία απ αυτήν που έχω σήμερα. Ήμουν δεκάξι χρονών και τρομερά τσιμπημένη μαζί σου. (Το ήξερες; Φυσικά και το ήξερες)  Τώρα είμαι πια γυναίκα, έχω κάνει έναν ευτυχισμένο γάμο κι έχω ένα μικρό γιο, και σε βλέπω συνέχεια στο CNN να μιλάς στα Ιατρικά Θέματα. Είσαι το ίδιο όμορφος τώρα (εντάξει, σχεδόν το ίδιο) όσο ήσουν ‘’εκείνον τον καιρό’’ , όταν οι τρεις μας πηγαίναμε για ψάρεμα και για να δούμε ταινίες στον κινηματογράφο Ρέιλροουντ στο Φρίπορτ.

Εκείνα τα καλοκαίρια μοιάζουν αιώνες πριν – εσύ και ο Τζόνι αχώριστοι, εγώ να σας γίνομαι κολλιτσίδα, όποτε μ΄αφήνατε. Το οποίο πιθανώς συνέβαινε πιο συχνά απ όσο μου άξιζε! Ωστόσο,  η συλλυπητήρια επιστολή σου μου τα ξαναθύμισε όλα αυτά, και δε φαντάζεσαι πόσο έκλαψα.  Όχι μόνο για τον Τζόνι, αλλά και για τους τρεις μας. Και υποθέτω ,για το πόσο απλή και διόλου περίπλοκη έμοιαζε η ζωή. Για το πόσο ευτυχισμένοι ήμασταν!

Είδες ασφαλώς τη νεκρολογία του. Ο ‘’θάνατος από ατύχημα’’ μπορεί να καλύψει ένα τόσο μεγάλο πλήθος αμαρτημάτων, δε συμφωνείς;   Στο ρεπορτάζ, ο θάνατος του Τζόνι αναφέρθηκε ως αποτέλεσμα πτώσης, και φυσικά έπεσε – σε ένα σημείο που όλοι μας το ξέραμε καλά, για το οποίο με είχε ρωτήσει μόλις τα προηγούμενα Χριστούγεννα – αλλά δεν ήταν ατύχημα. Υπήρχε μεγάλη ποσότητα ηρεμιστικών στο αίμα του.  Όχι αρκετή για να τον σκοτώσει, αλλά σύμφωνα με τον ιατροδικαστή θα μπορούσε να ήταν αρκετή για να τον αποπροσανατολίσει, ιδιαίτερα αν κοιτούσε κάτω  στηριγμένος στο κιγκλίδωμα. Εξ΄ού και ο ‘’θάνατος από ατύχημα’’.

Όμως εγώ ξέρω ότι ήταν αυτοκτονία.

Δε βρέθηκε σημείωμα στο σπίτι του ούτε πάνω στο πτώμα του, αλλά αυτό μπορεί να ήταν μέσα στο πλαίσιο της αντίληψης που είχε ο Τζόνι για την καλοσύνη. Κι εσύ, ως γιατρός και ο ίδιος, θα ξέρεις ότι οι ψυχίατροι εμφανίζουν εξαιρετικά υψηλό ποσοστό αυτοκτονιών. Είναι σαν τα βάσανα των ασθενών να είναι ένα οξύ που διαβρώνει τις ψυχικές άμυνες των θεραπευτών τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι άμυνες είναι αρκετά ισχυρές ώστε να παραμείνουν ανέπαφες. Στην περίπτωση του Τζόνι; Νομίζω πως όχι… εξαιτίας εκείνου του ενός ασυνήθιστου ασθενούς. Και δεν κοιμόταν πολύ τους τελευταίους δυο-τρεις μήνες της ζωής του.. τι τρομεροί που ήταν εκείνοι οι μαύροι κύκλοι κάτω απ τα μάτια του! Επίσης ακύρωνε ραντεβού δεξιά κι αριστερά. Πήγαινε μεγάλες βόλτες με το αυτοκίνητο. Δεν έλεγε πού, αλλά νομίζω ότι μάλλον ξέρω.

Αυτό με φέρνει στο εσώκλειστο, το οποίο ελπίζω ότι θα κοιτάξεις μόλις τελειώσεις αυτό το γράμμα. Ξέρω ότι είσαι πολυάσχολος, αλλά – αν αυτό βοηθήσει!-  σκέψου με σαν το ερωτοχτυπημένο κορίτσι που ήμουν, με τα μαλλιά μου δεμένα πίσω σε μια αλογοουρά που ολοένα λυνόταν, και που συνέχεια σας γινόμουν κολλιτσίδα!

Παρόλο που ο Τζόνι έμενε μόνος του, είχε μια χαλαρή συνεργασία με δυο άλλους  ‘’τρελογιατρούς’’ τα τελευταία τέσσερα χρόνια της ζωής του. Οι φάκελοι με τις τρέχουσες περιπτώσεις που παρακολουθούσε (όχι πολλές, λόγω δικής του απόφασης να περιορίσει το φόρτο εργασίας του) περιήλθαν σε έναν από αυτούς τους γιατρούς μετά το θάνατό του.  Εκείνοι οι φάκελοι ήταν στο ιατρείο του. ΄Όμως, όταν καθάριζα το γραφείο του στο σπίτι, έτυχε να βρω το σύντομο χειρόγραφο που σου στέλνω μαζί μ΄αυτό το γράμμα. Είναι οι σημειώσεις του από τις συνεδρίες με έναν ασθενή τον οποίο ονομάζει ‘’Ν’’,  αλλά έχω δει κάποιες φορές τις πιο επίσημες σημειώσεις που κρατάει για τους ασθενείς του (όχι με πρόθεση να γίνω αδιάκριτη, αλλά μόνο επειδή κάποιος φάκελος έτυχε να είναι ανοιχτός πάνω στο γραφείο του ), και ξέρω ότι αυτές δεν είναι σαν τις άλλες. Κατά πρώτον, δεν έγιναν στο ιατρείο του, γιατί δεν υπάρχει επικεφαλλίδα όπως στις άλλες σημειώσεις που έχω δει, ούτε η κόκκινη σφραγίδα που γράφει ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ στο τέλος κάθε σελίδας. Επίσης, θα προσέξεις μια αχνή κάθετη γραμμή στις σελίδες. Αυτή τη γραμμή, τη βγάζει ο εκτυπωτής που έχει στο σπίτι.

Όμως, υπήρχε και κάτι άλλο, που θα το δεις όταν θα ξετυλίξεις το δέμα. Έχει γράψει τρεις λέξεις στο εξώφυλλο με παχιά μαύρα γράμματα:  ΝΑ  ΚΑΕΙ.    Παραλίγο να το κάνω, χωρίς να κοιτάξω μέσα. Σκέφτηκα, Θεός φυλάξοι, ότι μπορεί να ήταν τα ψυχοφάρμακα που φύλαγε για τον εαυτό του ή εκτυπώσεις φωτογραφιών από κάποιο αλλόκοτο είδος πορνογραφίας που θα είχε κατεβάσει από το Ιντερνετ. Στο τέλος, σαν πραγματική κόρη της Πανδώρας που είμαι, η περιέργειά μου υπερίσχυσε. Μακάρι να μην είχε υπερισχύσει.

Τσάρλι, υποπτεύομαι ότι ο αδερφός μου ίσως σχεδίαζε να γράψει ένα βιβλίο, κάτι για το ευρύ κοινό, στο ύφος του Όλιβερ Σακς. Κρίνοντας απ αυτό  το χειρόγραφο, εκείνο στο οποίο είχε αρχικά επικεντρωθεί ήταν η ιδεοψυχαναγκαστική συμπεριφορά και , αν προσθέσω και την αυτοκτονία του (αν ήταν  αυτοκτονία ) δε μπορώ να μην αναρωτιέμαι μήπως το ενδιαφέρον του πήγαζε από εκείνο το παλιό ρητό που λέει ‘’Ιατρέ, θεράπευσον σεαυτόν!’’

Εν πάση περιπτώσει , βρήκα την αφήγηση του Ν. και τις όλο και πιο αποσπασματικές σημειώσεις του αδερφού μου ανησυχητικές.  Πόσο ;  Αρκετά για να στείλω τώρα αυτό το χειρόγραφο, παρεμπιπτόντως, αυτό είναι το μοναδικό- σε ένα φίλο που εκείνος είχε να τον δει δέκα χρόνια κι εγώ δεκατέσσερα. Αρχικά σκέφτηκα: ‘’ Ίσως αυτό θα μπορούσε να δημοσιευτεί. Θα μπορούσε να αποτελέσει ένα είδος ζωντανού φόρου τιμής στη μνήμη του αδερφού μου’’

Όμως δε νομίζω πια κάτι τέτοιο. Το θέμα είναι ότι το χειρόγραφο μοιάζει ζωντανό, και όχι με την καλή έννοια. Βλέπεις, γνωρίζω τα μέρη που αναφέρονται (πάω στοίχημα ότι κι εσύ ξέρεις κάποια απ αυτά) Ο αγρός για τον οποίον μιλάει ο Ν. όπως επισημαίνει ο Τζόνι, πρέπει να ήταν κοντά στο σχολείο όπου πηγαίναμε όταν ήμασταν παιδιά, κι αφότου διάβασα τις σελίδες νιώθω μια έντονη επιθυμία να δω αν μπορώ να τον βρω. Όχι  παρά την ανησυχητική φύση του χειρογράφου αλλά εξαιτίας της – κι αν αυτό δεν είναι ιδεοληψία, τότε τι είναι;!

Δε νομίζω ότι μια τέτοια προσπάθεια θα ήταν καλή ιδέα.

Όμως ο θάνατος του Τζόνι με στοιχειώνει, κι όχι μόνο επειδή ήταν ο αδερφός μου. Το ίδιο με στοιχειώνει και το χειρόγραφο που εσωκλείω εδώ. Θα το διαβάσεις; Θα το διαβάσεις να μου πεις τι νομίζεις;  Σ΄ευχαριστώ Τσάρλι. Ελπίζω να μη σου γίνομαι φόρτωμα. Και .. αν εσύ αποφασίσεις να σεβαστείς την επιθυμία του Τζόνι και να το κάψεις, δε θα ακούσει ποτέ  ούτε έναν ψίθυρο διαμαρτυρίας από μέρους μου.

Με αγάπη

Από τη ‘’μικρή αδερφή’’ του Τζόνι Μπονσέντ

Σίλα Μπονσέντ Λεκλέρ
Λίσμπον Στρητ 964
Λούιστον, Μέιν 04240

Υγ: Αχ, πόσο τσιμπημένη ήμουν μαζί σου!

Stephen King
"Ν"
από τις "ιστορίες του Λυκόφωτος"
μτφ Νεκτάριος Καλαϊτζής

(συνεχίζεται)