[...]
Τώρα τα βράδια κάθομαι σε μισοσκότεινα καφενεία και πίνω με πεθαμένους φίλους
αλλά κι όταν έφυγα απ’ τα παιδικά μου χρόνια κρατούσα ένα γράμμα που δεν έμαθα ακόμα πού πρέπει να το πάω
και για κακή μου τύχη οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν κι αυτοί θνητοί.
Θυμάμαι τα παλιά προάστια και τα ηλιοτρόπια που σα μικροί αρχάγγελοι παράστεκαν τους κήπους θυμάμαι τις μικρές απόμερες κάμαρες όπου πέθανα για πράγματα που δε θα γνώριζα ποτέ
θυμάμαι τις γυναίκες που αποκοιμήθηκα πάνω στο στήθος τους ενώ τα μακρινά σφυρίγματα των τραίνων μ΄ έπαιρναν μαζί
θυμάμαι τα μεγάλα πλήθη στους δρόμους να τραγουδάνε τη Διεθνή.
Εξάλλου δε ζητήσαμε τη νίκη — μονάχα λίγη μουσική…
20 Απριλίου 1922 - 30 Οκτωβρίου 1988
Και μια μέρα θέλω να γράψουν στον τάφο μου :
έζησε στα σύνορα μιας ακαθόριστης ηλικίας
και πέθανε για πράγματα μακρινά που είδε κάποτε σ ένα αβέβαιο όνειρο...
Τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιμήσου.
Εμείς τελειώσαμε.
Δεν έχει δάκρυα πια.
Κλαίνε όσοι στο βάθος ακόμη ελπίζουν.
Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου είναι να έχει καρδιά.
Μα η πιο μεγάλη ακόμα είναι όταν χρειάζεται να παραμερίζει την καρδιά του.
Kαι σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ’ τον άλλον.
''Αλλά τα βράδια,
Διαγραφήτι όμορφα που μυρίζει η γη…" :)
"....Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
ΑπάντησηΔιαγραφήμ’ ένα άστρο ή μ’ ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών…
Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη!
Δος μου το χέρι σου..
Δος μου το χέρι σου"
Κοίτα δεν το εχω με την ποιηση, ειμαι πολυ πεζος .... αλλα αυτους τους στιχους τους θυμαμαι...
.. Τι νομίζεις λοιπόν ; Κατά βάθος η ποίηση
Διαγραφήμια ανθρώπινη καρδιά είναι ,
φορτωμένη όλο τον κόσμο ..
Κάπως έτσι το γραφε ο Βρεττάκος και δε νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος που "δεν το ΄χει " ..
Μη μου πεις ότι δε σιωπάς μπροστά σε στίχους του Καβάφη, ότι δε σφίγγεις τα δόντια διαβάζοντας τη Γώγου, ότι δεν παίρνεις ανάσα βαθιά ακούγοντας το Λειβαδίτη, ότι δε μελαγχολείς με τους στίχους του Σιδηρόπουλου , δε σαρκάζεις πικρά με τον Άσιμο, δεν αναπολείς μιαν άλλη ζωή , σχεδόν χαμένη στα λόγια του Ρίτσου και .. και .. και .. (μπορώ να παραθέσω πολύ περισσότερους ποιητές απ όσους νομίζεις ότι "δεν έχεις" :-) δε συμφωνείς ;
Η καρδιά ξέρεις, σκιρτά στις λέξεις που της μιλάνε. Όχι στις επιτηδευμένες φανφάρες που παλεύουν να κάνουν εντύπωση . Οπότε ..