Περίμενέ με..

Στην Valentina Serova 


Περίμενέ με, θα γυρίσω
μόνο περίμενέ με
περίμενέ με σάν κίτρινες βροχές πού γεμίζουν τις νύχτες θλίψη
περίμενέ με στους αποπνικτικούς καύσωνες
και στις άγριες χιονοθύελλες
περίμενέ με κι όταν κανείς πια δεν περιμένει
κι όλοι έχουν ξεχάσει
περίμενέ με κι όταν τα γράμματα από μακριά πάψουν νά έρχονται
περίμενέ με ακόμη κι όταν κανείς άλλος δεν βαστά να περιμένει
Μην τους ακούσεις σαν σου πουν
πως ήρθε πιά η ώρα να ξεχάσεις
κι ότι οι ελπίδες σου δέν υπάρχουν
Ακόμη κι αν ο γιος κι η μάνα μου πουν πως χάθηκα
κι αν οι φίλοι μου κουραστούν να περιμένουν
άσε τους δίπλα στη φωτιά να πιουν πικρό κρασί
περίμενε
και μην καθίσεις μαζί τους
μην πιεις τίποτε...
Περίμενέ με, θα γυρίσω

Όλοι οι θάνατοι δεν θα με σκοτώσουν
κι ας πουν αυτοί που δεν περίμεναν:
"Τι τύχη!"
Αυτοί που δεν ξέρουν να περιμένουν
δεν θα καταλάβουν ποτέ
ούτε κανείς θα καταλάβει, αγαπημένη,πώς εσύ που με περίμενες,
μου έσωσες τη ζωή
Μόνο εσύ κι εγώ θα ξέρουμε
πώς έζησα μέσα στίς φωτιές.
απλά, γιατί εσύ περίμενες πιστεύοντας
όπως άλλος κανείς μέσ' στον κόσμο αυτόν...
 
Κonstantin Simonov (1915-1979)

1941
στη μεγάλη αγάπη της ζωής του
Valentina Serova