Δέξου
ετούτο το φιλί στο μέτωπό σου!
Και
τώρα που χωρίζουμε,
Άφησε
να σου πω
ότι
οι μέρες μου εκύλησαν μέσα στ΄ όνειρο.
Είναι
αλήθεια, όπως το λεγες΄
Αν,
όμως, η ελπίδα πέταξε
μες
σε μια νύχτα ή μια μέρα,
μες
σ΄ ένα όραμα ή μες στο τίποτα,
είναι
γι΄ αυτό λιγότερο χαμένη;
Όλα
όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
όνειρο
είναι μέσα σε όνειρο.
Στέκομαι
ανάμεσα στο βογγητό
μιας
θαλασσοδαρμένης ακτής,
και
μες στα χέρια μου κρατώ
κόκκους
χρυσούς της άμμου.
Πόσοι
λίγοι! Κι όμως πως γλιστράνε
από
τα δάχτυλά μου και βαθιά πάνε,
καθώς
θρηνώ- ω πώς θρηνώ!
Θεέ
μου! μήπως θα μπορούσα
μέσα
στο χέρι πιο σφιχτά να τους κρατούσα;
Θεέ
μου! πώς θα κατορθώσω
μόνο
ένα απ΄ το ανήλεο κύμα να γλιτώσω;
Όλα
όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
όνειρο
είναι μονάχα μέσα σε όνειρο;
a
dream within a dream (1849)
Edgar
Allan Poe (1809-1849)
Take
this kiss upon the brow!
And,
in parting from you now,
Thus
much let me avow
You
are not wrong, who deem
That
my days have been a dream;
Yet
if hope has flown away
In
a night, or in a day,
In
a vision, or in none,
Is
it therefore the less gone?
All
that we see or seem
Is
but a dream within a dream.
I
stand amid the roar
Of
a surf-tormented shore,
And
I hold within my hand
Grains
of the golden sand
How
few! yet how they creep
Through
my fingers to the deep,
While
I weep – while I weep!
O
God! can I not grasp
Them
with a tighter clasp?
O
God! can I not save
One
from the pitiless wave?
Is
all that we see or seem
But
a dream within a dream?
(Το
ποίημα πρωτοδημοσιεύτηκε στις 31 Μαρτίου 1849, λίγους μόλις μήνες πριν το θάνατο
του Poe στις 7 Οκτωβρίου του ίδιου έτους.)
!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου